9. Loża w Gdańsku „Zum siegenden Licht”

Loża w Gdańsku ul. Własna Strzecha 18a, w Gdańsku Wrzeszczu „Zum siegenden Licht” (1921-1933)

Opis budynku pozostawił Albert Erhardt w swojej pracy „Die Gebäude der Freimaurerlogen,” zamieszczonej w dziele zbiorowym „Danzig und Seine Bauten” (Berlin 1908)”

„Po przejściu ogrodu położonego przed domem dochodzi się do schodów zewnętrznych prowadzących do tak zwanego wiatrołapu .Stąd jest wejście dalej do około 3 metrów szerokiego korytarza idącego w głąb budynku. W trakcie przednim tegoż korytarza znajduje się garderoba, w trakcie tylnym schody i wyjście do ogrodu położonego za budynkiem. Po stronie prawej sieni jest obszerne wejście do 8,50 na 13 m długiej sali jadalno – bankietowej z pięcioma oknami wychodzącymi na ogród. Po bokach wejścia umieszczone zostały pomieszczenia z bufetem oraz męską toaletą. Od strony frontu do sali jadalnej przylegają dwa duże pokoje do zwykłych spotkań towarzyskich. W wysokiej suterenie znajdują się: mieszkanie kasztelana loży, kuchnia oraz pomieszczenia gospodarcze, z których jest wyciąg do bufetu.
Na pierwszym piętrze znajdują się: pokój przyjęć Mistrza, klatka schodowa i przedsionek, z którego wychodzi się do głównego pomieszczenia loży, oraz sali przeznaczonej dla stopni mistrzowskich. Obok przedsionka jest pokój dla urzędników. Dla celów rytualnych loży służyły także pokój narożny oraz, na mansardowym poddaszu, dwa pokoje pracy, biblioteka i pokoje przyległe. Loża istniała w tym budynku do roku 1933 – gdy został on sprzedany Wyższej Szkole Technicznej, która przebudowała go, dodając dodatkowe skrzydło. W roku 1945 w budynku stacjonowały wojska rosyjskie które oddały go władzom politechniki gdańskiej na początku 1946 roku, kompletnie go przedtem zdewastowawszy.

Obecnie: Instytut Wysokich Napięć Politechniki Gdańskiej

Za:

Hanna Domańska – „Gdański Zakon Synów Przymierza” – Wydawnictwo Uraeus, Gdynia 2002, strona 189-190